Lubię deszcz.
Każda kropla jego nowym życiem jest.
I jak życie pędzi,
niewiadomo gdzie.
I jak życie pędzi,
brutalnie kończąc się.
I w dół spada,
choć nikt jej nie kazał.
Wciąż spada,tak spada,
jakby do czegoś dążyła,
a przecież to tylko chwila,tak nieuchwytna
Jak ludzkie życie.
Czas przemija,
kropla się rozbija.
I nie ma nic,póki nie spadnie kolejna.
Lata mijają,a wciąż tak jest.
A ja po prostu lubię deszcz.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz